Last-minute toch naar huis!

Last-minute kom ik morgen toch naar huis! Omdat de situatie in Bangkok onverwacht ietsje is verbeterd, heb ik al mijn tickets gisteren weer opnieuw om kunnen boeken.
Reizen naar Bangkok worden afgeraden, mits het essentieel is. En dat was het voor mij want moest mn achtergelaten bagage ophalen ;-) Het is amper voor te stellen maar de bruisende Khao San met hordes toeristen is nu niet zo bruisend als gewoonlijk en toeristen zijn er nauwlijks. Er is gigantisch veel politie op straat (op de Khao San alleen al meer dan 50), de sfeer is iets gespannen maar ik voel me niet onveilig. De verwacting is dat dit slechts een adempauze is en de ergste Bangkok-troubles nog moeten komen.

De laatste dagen van zo'n lange buitenlandtijd zijn altijd vreemd, maar dit keer was het door de Bangkok-troubles wel heel apart, ik had het gevoel in een achtbaan te zitten. Zo aan het einde overdenk je alle gebeurtenissen nog eens. Cambodja, bijna 8 maanden geleden alweer: de bouw van het schooltje, container leeghalen, structuur in de chaos met 100-en kids aanbrengen, met de kids naar het ziekenhuis, mijn Soklytje, Weijho en zijn fiets en mijn dramatische afscheid.
Toen de prachtige bountyeilanden in de Filipijnen, waar ik niet kon genieten van al het moois doordat ik in gedachten nog in Cambodja was.
Vervolgens aan de kou wennen in Macau en Hong Kong, om daarna in China zowat te bevriezen op de Chinese muur ;-)
Dankzij het bizarre China onverwcaht naar het mooie Tioman Island, wat op en top gezelligheid en genieten was!
And last but not least; een leuke tijd gehad met Widi en little princess Khaira in Jakarta.

De afgelopen week zat ik bovenop het Bangkok nieuws (wat in NL een stuk positiever werd gebracht dan in Jakarta). Dacht ik eerrst morgen naar huis te gaan, toen werd het 2 weken later en net toen ik aan dat idee gewend was, werd het toch morgen al...

Toen ik maandagavond in Jakarta ging slapen, bedacht ik me dat ik de volgende avond in Singapoe zou zijn. En gisteren in Singapore werd het zeker dat ik vanavond in Bangkok zou zijn en morgen... jawel thuis.
Zo apart om pas 36 uur van te voren te weten dat je morgen na bijna 8 maanden zeker naar huis gaat en er daarmee opnieuw een eind komt aan een bijzondere en onvergetelijke tijd. Ik besef geloof ik nog niet echt dat dit het einde is, het gaat nu allemaal iets te snel.

De afgelopen 4 jaar hebben voornamelijk in het teken van reizen gestaan. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik al die mooie buitenlandavonturen mee heb mogen maken, en dat ik zulke bijzondere mensen heb leren kennen: Widi en haar gastvrije family, mijn sistah Riery natuurlijk, Reth en zijn hele family in Cambodja, mijn Padang-friends, etc.
Singapore is trouwens de stad waar het bijna 4 jaar geleden allemaal begon en waar ik nu heel toepasselijk ben geindigd.

Mijn Nederlandse simcard is trouwens kapot gegaan, dus ik ben niet mobiel bereikbaar (wel op huistelefoon). Gevolg daarvan is ook dat ik bijna al jullie nummers kwijt ben. Ja, echt erg! Kunnen jullie me daarom even jullie nummer mailen? Zodra ik weer mobiel bereikbaar ben, laat ik het jullie weten!

See you soon!!
This time for real, haha.

Dikke kus uit Bangkok!