Mijn eerste dagen in Indonesië

Jaja, hier een berichtje van mij uit Indonesië! Ik zit nu op school achter de computer, waar het internet tot mijn verbazing redelijk snel is (voor Indonesische begrippen dan). Maar helaas zijn de computers hier erg oud en is het daardoor niet mogelijk om foto's op de site te zetten.

Tja, waar zal ik beginnen? We hebben de afgelopen dagen zoveel beleefd en zo ontzettend veel nieuwe indrukken opgedaan. Afgelopen maandag zijn we vanuit Singapore doorgevlogen naar Padang. Mischien was het vertrek uit Singapore nog wel moeilijker dan ons vertrek op Schiphol. We hebben namelijk echt een leuke tijd in Singapore gehad en Singapore is echt een super stad! Het is er Westers maar al wel met veel Aziatische invloeden. We hebben het echt naar onze zin gehad in Singapore en hadden geen idee wat ons hier in Indonesië te wachten zou staan... Na een tussenlanding te hebben gemaakt in Pekanbaru (ligt al op Sumatra), waar we door de Indonesische douane gingen, kwamen we dan eindelijk echt aan op het luchthaventje van Padang. Hier stond Mr. Asmi ons al op te wachten. Mr. Asmi is echt een heel vriendelijke en lieve man. Hij heeft ons onderweg naar de campus eerst meegenomen naar de Pizzahut, waar we heerlijk gelunchd hebben. Vervolgens is hij met ons naar de bakker en Andalas Plaza (een groot winkelcentrum in Padang-city) gegaan, zodat we even wat boodschappen konden gaan doen. Dit was achteraf gezien ook echt wel nodig, want we zitten hier op de campus wel eindje van de bewoonde wereld af... Vervolgens zijn we naar de Universitas Andalas, onze school voor de komende vier maanden, gebracht. Hier hebben we kennis gemaakt met de directeur. Daarna zijn we naar onze Asrama (waar we wonen) gegaan. We kregen er twee kamers en zouden de volgende dag nog eentje krijgen zodat we elk onze eigen kamer zouden hebben. De eerste indruk van de kamer viel mij persoonlijk (lily en Ilse daarentegen niet) erg mee! We hebben zelfs ons eigen kleine balkonnetje en 'aanrechtje'. Alleen was alles erg smerig en liep er overal ongedierte rond. Verder hadden we nog geen beddengoed enzo, maar we hadden zoiets van: 'dat zien we morgen allemaal wel'. Er zijn twee asram's: 1 voor de meiden en 1 voor de jongens (vanwege het geloof mogen we niet in elkaars gebouw komen). Alle meiden waren erg nieuwschierig naar ons, op een gegeven moment stond er echt een groep avn twintig meiden om ons heen! Allemaal stelden ze ons vragen en wilden ze met ons op de foto enzo.

De eerst nacht hebben we heerlijk geslapen, ondanks het feit dat we nog geen beddegoed hadden en er 's ochtends rond 04.15 uur met pandeksels tegen elkaar aangeslagen wordt (tenminste zo klinkt het, wat het nu precies is weten we nog niet) omdat iedereen (behalve wij) dan op moet staan om naar de moskee te gaan. We hadden met Mr. Asmi afgesproken om 's ochtends om 8.00 op school te zijn om wat papieren in te vullen. In Nederland zou dit in principe in vijf of tien minuten klaar zijn, maar hier doen ze daar echt twee uren over. Maar al snel merkten we dat dat hier met alles het geval is. Men neemt overal echt de tijd voor. Deze week hebben we bijna bij alle lessen wel 1,5 uur over gedaan om de comptenties door te nemen. Bij ons zouden ze daar geen eens vijf minuten tijd aan besteden... Het volgen van de lessen in het Engels viel me echt reuze mee gelukkig! We hebben trouwens ook al kennis gemaakt met het feit dat het hier heel normaal is dat de leraar simpelweg niet, of veel te laat, op komt dagen. En als ie er dan eindelijk is, is het nog maar de vraag of de beamer het doet...

Na afloop van onze eerste lesdag hadden we met Mr. Asmi en Mr.Harif afgesproken om onze ervaringen van die eerste dag even te vertellen. Hier hebben we Ms. Riri, een marketingdocente ontmoet. De leraren nemen hier echt de tijd voor je, zels zo erg dat wij ons weleens afvragen of ze eigenlijk wel werk te doen hebben. Mr Harif en Ms. Riri nodigden ons uit voor de lunch in de schoolkantine. Vandaag wilden we nog graag naar Padang-city om wat praktische spullen als lakens, schoonmaakmiddelen en wastobben te kopen. Maar omdat het ook al in de namiddag was, werd ons dit door zowel Mr Harif als Ms. Riri afgeraden omdat de schoolbus, waarmee we van de campus af kunnen komen, maar tot 17.00 uur rijdt. Dus bood Ms. Riri ons aan om ons met de auto naar Padang-city te brengen. Riri is echt ontzettend leuk, mischien komt dat ook doordat ze nog 26 is. Ze heeft de hele middag met ons gewinkeld, en na afloop pizza voor ons gehaald en ons weer terug gebracht naar de campus. Echt super lief!!
Riri heeft trouwens nog even bij de bewaking van onze asrama naar de derde kamer gevraagd die vandaag vrij zou komen (de bewaking spreekt namelijk geen Engels, maar helaas... ze wisten van niets voor wat betreft mijn kamer.

Woensadgochtend kreeg ik na de les ineens een smsje van Riri dat de kamer beschikbaar was. Ik was echt zo blij! Hier had ik echt naar uitgekeken: lekker een plekje helemaal voor mezelf. Echt heerlijk! De hele woensdagmiddag zijn we alle drie druk bezig geweest met schoonmaken. Ik heb nooit geweten dat schoonmaken zo leuk kan zijn! Hoewel het heel gezellig was om een kamer met Lily te delen had ik echt zo naar een eigen kamer uitgekeken. Nu hoefde ik eindelijk niet meer uit mijn koffer te leven. K heb overal foto's van jullie opgehangen, dus ben jullie nog niet vergten hoor! 's avonds hebben we met Rerer, Brutus, Retwan en George nog even gezeten.

De eerste nacht in mijn eigen kamer was echt heerlijk. 's ochtends heb ik mijn kleren gewassen, aangezien dit met de hand moet, neemt dit nogal wat tijd in beslag. 'S middags waren we uitgenodigd voor de lunch met Mr. Asmi, Mr. Harif en de directeur. Het lijkt wle alsof ze het hier echt een hele eer vinden om met ons, Europenen, te lunchen. Het eten is hier trouwens heerlijk al is het meestal echt super scherp, zo scherp dat je het gewoon in je keel voelt branden... na de lunch hadden we een uurtje les (normaalgesproken duurt een lesuur hier 2,5 uur!). De Universitas Andalas bestaat 50 jaar en daarom was er gisteren een optreden van Glenn Fredly, hij schijnt hier een beroemde zanger te zijn. Maar desondanks trokken wij meer aandacht van het publiek dan hij. Iedereen keek ons namelijk weer aan en maakte foto's. wie zijn hier nu eigenlijk beroemd? wij of hij? Dus niet vreemd opijken als ik straks terug kom in Nederland met sterallures he?! haha
Gisteravond hebben we weer gezellig met Rerer, Brutus, Retwan en George gezeten.

Vanochtend hebben we Financial Management gehad. Zometeen gaan we een presentatie voorbereiden die we volgende week dinsdag samen met Rerer, Retwan en Arif moeten geven. Ben benieuwd hoe die voorbereiding zal gaan, want om alleen al het tijdstip en plaats af te spreken doen ze al zo ontzettend moeilijk over. Dus ik vrees dat ik zometeen ook echt gek word, haha

Ik heb het hier nu echt zo ontzettend naar mijn zin, al moet ik zeggen dat dat de eerste twee dagen niet het geval was. Maar dit kwam vooral door een combinatie van zoveel nieuwe indrukken, vemoeidheid, en het niet hebben van een eigen kamer. Maar nu gaat het echt prima met me en geniet ik van het (ietwat primitieve) leven hier!!

Ik hoop binnenkort een keertje in Padang-city te kunnen internetten, zodat ik jullie even wat foto's kan showen. K denk dat jullie de foto van mijn 'badkamer' vooral erg leuk zullen vinden, haha. M'n badkamer is namelijk nog kleiner dan de wc thuis! Het toilet is een gat in de grond wat ik door moet spoelen door er emmertjes water in te gieten... Het klinkt trouwens erger dan dat het is hoor, want ik ben er nu al helemaal aan gewend!