Alweer drie weken in verwegistan...

Tja, k ben alweer 3 weken weg, al lijkt het al bijna 3 maanden... Je maakt hier gewoon zoveel mee in zo'n korte tijd!

Het eerste weekend hier in Indonesie (nu anderhalve week geleden) hebben Mimi, Regina, Adelyn en Ika ons op zaterdag met de auto opgehaald en zijn we naar Padang-city geweest. Eerst hebben we wat geshopt en daarna zijn we naar de traditionele markt geweest. Echt ontzettend leuk om te zien! (al was de geur wat minder) Dat is nu tenminste het echte Indonesische leven, winkelen kan ik in Nederland ook wel... ook zijn we nog even naar Padang-beach geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat ik liever het Noordzeestrand heb, haha... Zondag zijn we samen met Brutus en Redwan naar de rivier geweest. Vanuit onze asrama hebben we hier uitzicht op. De rivier ligt in een dal dus het was nog even een behoorlijk geklim en geklouter, maar absoluut de moeite waard!! 's avonds hebben we met z'n allen bij de Pizzahut in Padang-city gegeten. Thuis vind ik rijst echt heerlijk, maar wanneer je hier 2 keer per dag dezelfde rijst, dezelfde kip en dezelfde groente eet ben je er echt snel op uit gegeten... Al hebben we hier op de campus nu trouwens ook een cafetje ontdekt, waar ze aardappelpartjes voor ons bakken. Ontzettend vet (jaja Tam: nog vetter dan jou eten haha), maar ontzettend lekker!

vorige week maandag begon ons 'drukke' leven weer en moesten we weer naar school. De eerste week werden alleen de competenties behandeld, maar nu merkten we pas echt wat de lessen hier inhouden. En dat viel eerlijk gezegd wel tegen. Het is behoorlijk veel herhaling. Ik heb me dan ook afgevraagd wat ik hier eigenlijk doe, omdat het doel toch studeren (jaja, toch wel) was. Maar goed, ik ben hier wel voortdurend aan het praten, schrijven en lezen in het Engels en gezien m'n Engels wel wat verbetering kon gebruiken steek ik hier toch nog wel wat op... En ik moet zeggen, het klinkt zo ontzettend cliche, ik weet het, maar je leert hier wel heel veel voor wat betreft je persoonlijke ontwikkeling en je komt jezelf hier ook echt wel tegen. Nu jullie zo mijn verhalen lezen zullen jullie vast denken: "Wat heeft ze het daar leuk!". En dat heb ik ook, maar al zijn er ook wel veel moeilijke momenten. Echt van die momenten dat je je pas echt realiseert hoe blij je met je leventje in Nederland en je familie en vrienden bent. Hetgeen wat het hier vooral moeilijk maakt is het feit dat je in Nederland zo onafhankelijk bent. Je kunt gaan en staan waar je wilt. Terwijl ik hier nu in de praktijk wel heb gemerkt dat je echt niet zomaar als buitenlander en dan ook nog eens als vrouw zijnde, overal maar even naar toe kunt gaan. Je hebt eigenlijk overal wel een Indo-er voor nodig: zelfs om boodschappen te doen in Padang-city. Na de lessen ga je dan ook niet echt meer wat ondernemen (wat ik van te voren wel had gedacht, want ik wil hier natuurlijk echt ontzettend veel zien, haha) maar zit je in de asrama. In de Lonely Planet, die ik voor mijn vertrek gekocht heb, lijkt het heel eenvoudig om per bus overal naar toe de reizen, maar dat valt in de praktijk echt tegen. Maar goed, ik sta nog wel atijd achter mijn beslissing om juist hier te gaan studeren en de Indonesiers zijn allemaal echt zo ontzettend vriendelijk en behulpzaam: ze willen je echt overal mee naar toe nemen en je mag bij iedereen blijven slapen. Soms vraag ik me, wanneer ze me ergens voor uitnodigen, of ze me meevragen uit beleefdheid, voor de eer of omdat ze het echt menen. Jullie zullen denken 'voor de eer?': meis je hebt nu echt ster-allures gekregen! Maar het is serieus zo: het is voor ons al heel normaal dat mensen hier een gesprekje met je aanknopen, daarna met je op de foto willen en wanneer ze de foto binnen hebben gelijk het gesprek beeindigen.

Afgelopen vrijdag zijn we naar Pasa Baru geweest. Hier zou ik de foto's even op de site zetten, maar helaas... we hadden het verkeerde internetcafe uitgekozen; het internet was er veeeel slechter en langzamer dan hier in de university. Dus de foto's houden jullie nog even te goed... Sorry!

Zaterdag waren we uitgenodigd door de Andalas University om de graduating (diploma-uitreiking) bij te wonen. Dit is hier echt een heel event! Bij ons is het even tekenen en klaar. Maar hier dus echt niet.

Redwan had de hele week al tegen ons gezegd, dat we zondag vrij moesten houden want dan had ie een 'surprise' voor ons. Nou we waren heel benieuwd... Uiteindelijk zijn we naar de Lembah Anai waterval gegaan. De waterval opzich was nog niet eens zo bijzonder, maar het was echt een ontzettend leuke en gezellige dag! Onderweg er naar toe hebben we lekker van het uitzicht genoten. Maar als heit en mem ons zouden zien rijden, zou ik de asrama echt nooit meer uit mogen, haha. Het verkeer is hier echt een snel reactievermogen hebben en risico's durven nemen. We hebben Redwan dan ook een paar keer gevraagd of ie alsjeblieft voorzichtig met ons wou doen, wanneer ie ineens weer keihard remde... Bij de waterval aangekomen hadden Ilse en ik er een dagtaak aan om met iedereen op de foto gaa. Het ging echt niet om een paar foto's maar we waren voortdurend aan het poseren. Soms maakten de mensen zelfs meerdere foto's. Want ja de foto waar ik op sta zal maar eens mislukken, haha. op zich wel grappig, al zou ik niet graag beroemd willen zijn...
Terug in Padang-city hebben we patat gegeten en samen met Redwan boodschappen gedaan. Daarna zijn we nog even met Redwan naar Padang-beach geweest en vervolgens bij hem thuis kennis gemaakt met zijn ouders en broertje. En toen was het weekend al weer voorbij, en leid je hier weer een heel rustig leventje op de campus...

Nou, voor zover weer even mijn belevenissen. Jullie kunnen me trouwens ook post sturen (wat ik natuurlijk ontzettend leuk zou vinden, want ik heb hier nog wel wat ruimte over op mijn muren!!!) Het adres is:

Maaike Hiemstra (exchange student)
Dekan
Fakultas Ekonomi
Universitas Andalas
kampus Unand Limau Manih
25163
Indonesia (Sumatra)

Omdat de asrama geen eigen adres heeft, is bovenstaand adres het adres van de decaan (dus k hoop dat ie het me geeft zodra ie het ontvangt, maar zoals k al eerder verteld heb zijn ze hier wel een beetje traag). De post wordt trouwens een stuk sneller verzonden wanneer je er een 'priority-sticker' op plakt. Dus mocht je zo aardig zijn om me post te sturen, dan is het mischien wel even handig even naar zo'n stickertje te vragen op het postkantoor...

Nou volgende keer weer meer avonturen...